Door Jaap van der Vinne, een van de organisatoren in Maarssen.

‘Ubi caritas et amor, ubi caritas, Deus ibi est’.

De Nederlandse vertaling van bovenstaande tekst luidt:  ‘Waar barmhartigheid en liefde is, daar is God’.

Misschien niet direct woorden waar je aan denkt als je het hebt over een klimaatpelgrimage.  Barmhartigheid in relatie tot onze medemens past in de christelijke traditie van de eeuwen voor ons. Maar barmhartigheid in relatie tot de natuur en het klimaat is relatief nieuw voor ons mensen van de 21^e eeuw.

En dan het woord pelgrimage. Wat is pelgrimeren?

• het verlaten van je huis en haard om gedurende langere tijd buiten in de natuur te zijn.
• fysieke inspanning; het onderweg zijn; het gaan van A naar B en dat meerdere dagen achter elkaar.
• het ontmoeten van andere mensen, jezelf en/of de natuur.
• openstaan voor het ‘toeval’, voor de a(A)nder, voor datgene wat zich aan jou openbaart.

Het zijn juist die twee woorden, klimaat en pelgrimage, die de harten van het voorbereidingscomité in Maarssen sneller deden kloppen. Want, Maarssen ligt aan de rand van het Groene Hart en de natuur is ons lief. Wij zien de files op de A2 langer worden en wij zien de kieviten en de grutto’s minder worden. Het groen van de weilanden is verworden tot groene woestijnen.

Enkelen van ons hebben ervaring met het pelgrimeren. Eén van ons is letterlijk vanuit huis in Maarssen op stap gegaan voor drie maanden op weg naar Santiago de Compostella. Een ander heeft meegedaan aan een hardloop vredesestafette van Moskou naar Amsterdam.

Vanuit die achtergrond hebben wij volmondig ‘ja’ gezegd tegen de oproep van GroeneKerken en Vastenactie om gastvrij onderdak te bieden aan ruim 30 pelgrims. Wat wij hebben ingebracht is onze ervaringen met het wandelen met groepen. Belangrijk vinden wij:

• Lopers zoveel mogelijk onderbrengen op één adres, dus in een sporthal.
• Lopers de gelegenheid geven eerst uit te rusten en te douchen alvorens met het officiële ontvangstprogramma te starten.
• Nachtrust is heilig, dus om 22.00 uur licht uit en slapen.
• Wie op tijd vertrekt, komt op tijd aan, dat houdt dus in om 6.00 uur opstaan.
• Goed en verantwoord eten.  Voor de warme maaltijd hebben wij gebruikt gemaakt van een vegetarisch recept uit een kookboekje van het Smulhuis. Dat laatste is een maaltijdvoorziening van dak- en thuislozen in Utrecht. De maaltijd moet voldoende zijn om er een hele dag op te kunnen wandelen.
• Aandacht voor ontmoeting en informeel samen zijn. Dus borrelen (!).
• Ruimte voor stilte en bezinning. ‘Wandelen is bidden met je voeten’. Dus het zingen van een lied, het stil maken in jezelf, het uitspreken van een zegen dat het je goed mag gaan.
• Dat de dag gasten zich welkom voelen en zich gezien weten.
• Dat het een oecumenisch karakter heeft en dat niemand zich buiten gesloten voelt. Daarom eten wij warm bij de protestanten en ontbijten wij bij de katholieken en slapen de pelgrims in een sporthal van de gemeente.

Blij zullen wij zijn als alles goed is verlopen en als de pelgrims zaterdag op tijd, dus stipt om 9.00 uur, vertrekken.

De pastor zal de pelgrims en de daggasten uitluiden met een heuse kloosterbel.

‘Moge het zo zijn’.