Rob Polet werkt voor het platform Ignatiaanse Spiritualiteit. Dit platform biedt mensen online de mogelijkheid om geestelijke oefeningen te doen door o.a. een dagelijkse podcast. Ook een retraite voor korte of langere periode is een mogelijkheid. Mensen die bij hen komen, verlangen naar een meer persoonlijke relatie met God. We spreken hem over het thema: ‘Ruimte voor leven in overvloed’.

Je werkt voor het ‘Platform voor Ignatiaanse Spiritualiteit’. Wat houdt dat in?

Rob: “Aan de basis van de ignatiaanse spiritualiteit ligt de overtuiging dat God te zoeken en te vinden is in de ervaring van alledag. Ignatius van Loyola stichtte de Jezuïetenorde. Zijn geestelijke oefeningen nodigen je uit om je dagelijks leven te beschouwen, vanuit vragen als: Waar ervaar je God? Dat zijn ervaringen die te maken hebben met gevoelens van diepe blijheid, rust, vrede, innerlijke openheid en dankbaarheid. En ook de vraag: waar is God op afstand? Dat zijn ervaringen van dorheid, geslotenheid, onrust, onvrede en benauwenis. Ignatius vatte die samen door de woorden troost en troosteloosheid. Hij zei: besteed nadrukkelijk meer aandacht aan de momenten waarop God er wel was, want daar zit de groeipotentie in. 

Bij het platform doen we grofweg twee dingen: we bieden mensen online de mogelijkheid om hiermee te oefenen door een dagelijkse podcast en andere uitingen. En we bieden persoonlijke begeleiding in de vorm van geestelijke oefeningen of een retraite voor korte of langere tijd”. 

Welke behoeften zien jullie bij mensen die bij jullie aankloppen?

“Mensen die bij ons komen verlangen naar ruimte voor een meer persoonlijke relatie met God. Zij ervaren in het dagelijks leven veel druk(te). Bijvoorbeeld in het gezinsleven. De relatie tussen ouders kan gekaapt worden door vele praktische uitwisselingen: kind naar school, boodschappen, werk, voetbal, etentjes… Die zijn nodig, maar is er nog ruimte voor verwondering om elkaar? Druk ervaren mensen soms ook in hun geloof. Dan ervaren ze geloof als een verzameling van plichten en geboden. Mensen verlangen dan vaak naar meer vreugde en levensadem binnen hun geloof. Dat is goed en legitiem. Jezus zegt in het evangelie (Blijde boodschap): ‘Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en wel in overvloed’. Het is dus goed om daar alleen al naar te verlangen. Het maakt dat je meer kunt leven vanuit vrijheid en liefde, en dat maakt ook je plichten weer lichter, want dat wat je met liefde doet, gaat soepeler. Gevoeliger worden voor wat er aan levengevend verlangen in je geschapen is, is een van de vertrekpunten voor ons aanbod binnen de ignatiaanse spiritualiteit.” 

Zie jij een relatie tussen de geestelijke nood bij mensen en de nood van de schepping?

“Ik denk dat we de adem van de schepping niet meer van nature voelen. Vroeger voelden we ons makkelijker deel van een levend geheel, schepsels onder de schepselen. Nu lijkt het wel alsof we de aarde zien als een soort ruimtevaartuig dat wij besturen. Die eerste houding past meer bij wat je als gelovige mag nastreven. Alles wat leeft, heeft een intrinsieke waarde: ‘God zag dat het goed was’. Maar wij onderwerpen het leven aan allerlei schema’s en doelen en alles wordt maximaal opgebruikt. Alsof het pas waarde heeft als het iets presteert en dienstbaar is aan onze doelen. Zo kijken we naar de aarde, maar ook naar onszelf. Dat doen we de aarde aan, en ook onszelf. Als we leren oog te hebben voor de waarde die vooraf gaat aan nut en prestatie, kunnen we meer leven uit verwondering, liefde en dankbaarheid voor de schepping. Inclusief ons eigen leven. Dat stemt dankbaar en maakt je zorgzamer voor de schepselen die ons zijn toevertrouwd. Concreet kan het tot een verandering leiden, bijvoorbeeld van je eetpatroon.” 

Op welke manier kan de ignatiaanse spiritualiteit mensen helpen om naar die houding te streven?

“Ik denk dat de insteek van de geestelijke oefeningen mensen helpt. Binnen de sfeer van maatschappelijke druk, of (geloofs-)plicht, mag je een ruimte vinden voor het verlangen naar leven in overvloed. Je gaat op zoek naar waar je het goede ervaart, bijvoorbeeld de vreugdevolle verwondering om iets uit de natuur, een mooi gesprek of liefdevolle blik. Ook leer je persoonlijk bidden met Bijbelteksten. Zo leer je gaandeweg onderscheiden waar God in jouw dagelijkse leven aanwezig is of juist op afstand is. Zo oefen je in het maken van de keuzes die leiden naar meer leven op de adem van Gods Geest. Dat is natuurlijk niet zo eenvoudig. Het kost tijd en ruimte voor groei. Ignatius spreekt niet voor niets van geestelijke oefeningen. Maar het begint bij ruimte voor verlangen naar meer leven. Dat is al een mooie kiem voor verdere groei in relatie tot God.¨

Meer informatie over ignatiaanse spiritualiteit of de podcast volgen? https://platform-ignatiaanse-spiritualiteit.org/