Marianne (49 jr) is christen en Klimaatcoach bij Klimaatgesprekken. Haar enthousiasme voor duurzaamheid maakt ons nieuwsgierig.

Hoe is jouw duurzame avontuur begonnen?

“Ik kwam na mijn studententijd in aanraking met mensen die andere, duurzamere, keuzes maakten dan ik. Dat maakte me nieuwsgierig. Ook raakte ik betrokken vanuit mijn geloof; hoe kun je rentmeesterschap vormgeven en hoe kun je heel concreet goed voor de aarde zorgen. Bij Transition Towns leerde ik hoe je als lokale gemeenschap zelf aan de slag kan gaan om je manier van wonen, werken en leven duurzamer en rechtvaardiger te maken door samen te werken aan een veerkrachtige buurt. De gemeente Houten, waar ik woon, is  groen georiënteerd en ook onze kerkelijke gemeente ging van alles doen op het gebied van duurzaamheid.”

En hoe kom je dan uiteindelijk als Klimaatcoach bij KlimaatGesprekken uit?

“Ik werd meerdere keren geattendeerd op de workshopreeks van KlimaatGesprekken en vond de combinatie van actief en positief met klimaatvriendelijke keuzes bezig zijn heel inspirerend. KlimaatGesprekken geven je inzicht in wat klimaatverandering doet met jou en wat jij zelf kan doen aan klimaatverandering. Je leert in de bijeenkomsten wat de psychologie achter keuzes is. Het is een mix van met elkaar praten, kennis delen en in de praktijk oefenen. De werkvormen waarmee KlimaatGesprekken werkt helpen om polarisatie in de samenleving tegen te gaan. Door samen een open gesprek te voeren waarin je op zoek gaat naar de overeenkomsten in plaats van de verschillen. KlimaatGesprekken doen heel erg een beroep op wie je bent als mens met jouw persoonlijke waarden en hoe je leeft  vanuit die waarden. Het maakt ook de urgentie van het klimaatprobleem duidelijker. Na de workshopreeks dacht ik: wat zou het mooi zijn als veel meer mensen geholpen worden om het gesprek over het klimaat te kunnen voeren in hun omgeving. Coach worden en zelf workshopreeksen geven was de logische vervolgstap.”

Daar heb je gelijk al een punt waar ik benieuwd naar ben. Klimaatproblematiek is toch eigenlijk veel te groot? Wat kunnen wij daar als individuen aan doen?

“Ik zie het klimaatprobleem als onderdeel van een mondiaal systeem, wat betekent dat alles wereldwijd met elkaar samenhangt: klimaatverandering gaat niet alleen over wat er met de aarde gebeurt, maar ook over mensenrechten, over rechtvaardigheid en ongelijkheid. Er is dan ook een systeemverandering nodig om dit te veranderen. Dat neemt niet weg dat we als mensen, en helemaal als christenen, de verantwoordelijkheid hebben om te kijken naar onze persoonlijke invloed en de keuzes die we maken. De Bijbel inspireert ons om keuzes te maken waar de schepping en onze naasten, dichtbij en ver weg, niet onder lijden.”

Dat maakt me ook wel eens moedeloos, waar moeten we beginnen?

“We zien bij KlimaatGesprekken veel emoties los komen zoals rouw, wanhoop, verdriet, angst of boosheid, ook richting de overheid. Mensen weten niet wat ze met die gevoelens moeten doen en ervaren onbegrip in hun omgeving. Klimaatgesprekken helpen je om dicht bij jezelf te komen door erover te praten.”

Hoe ziet dat er dan uit binnen KlimaatGesprekken?

“De methodiek van KlimaatGesprekken is gebaseerd op Hoop, Humor en Handelingsperspectief. Ik denk dat ‘hoop’ heel erg past bij christen zijn. Ja, God zorgt zeker voor zijn schepping, maar de feiten van de wereld waarin we nu leven, vragen er ook om onze verantwoordelijkheid te nemen. Onder ‘humor’ verstaan we: kunnen lachen om onszelf, met  een bepaalde luchtigheid in dit soms zware thema. We kijken naar wat wel goed gaat en borduren daarop verder. En ‘handelingsperspectief’ zorgt ervoor dat denken en doen steeds meer bij elkaar komen. We gaan aan de slag met onze handafdruk.”

We hebben het altijd over de ecologische voetafdruk. Maar jullie draaien het om?

“In een rijk land als Nederland leven wij zeker met een te grote voetafdruk. Mensen willen wel graag anders, maar tussen denken en doen zit vaak een groot verschil. De handafdruk past bij handelingsperspectief: vaak heb je een keuze, wat ga jij doen met je inzichten? En het hoopvolle is: ieder mens kan dingen doen in zijn of haar omgeving die de samenleving, elkaar en de aarde helpen. Bij KlimaatGesprekken inspireer je elkaar om concrete stappen daarin te zetten. Hoe kun je met je hart, hoofd en handen iets opbouwends en klimaatpositiefs doen? Door deel te nemen aan groene projecten, zoals bijvoorbeeld een moestuin, een kettingkledingruil of een streekkrat met lokale producten. Juist in een lokale groep kun je dingen samen doen, elkaar inspireren. En je handen duurzaam inzetten.”

Hoe zouden KlimaatGesprekken behulpzaam kunnen zijn voor groene kerken?

“Wat je in de gesprekken leert helpt je niet alleen wat betreft het klimaat, maar ook in relaties, geloof en hoe je met elkaar om gaat. Christus volgen is keuzes maken, christen zijn is ook offers brengen. De oefeningen zorgen ervoor dat je je verplaatst in de ander en vanuit een positief uitgangspunt elkaar bevraagt. Je gaat in gesprek over beweegredenen in plaats van elkaars gedrag te veroordelen. Dat doe je door elkaar op een positieve manier te stimuleren om andere keuzes te maken. En je leert om open te blijven staan voor elkaar, ook als het gaat over dit moeilijke thema.

We hebben één aarde: hoe willen we daarmee omgaan, wat vraagt God daarin van ons, hoe mogen we zorgen voor de schepping? Samen kijk je hoe je dat dan kunt doen, passend bij ieder persoonlijk. Je zoekt naar raakvlakken. Juist in de kerk ben je samen onderweg, waar we samen kunnen genieten van genoeg.

We hebben als christenen bij elkaar zo’n grote slagkracht, wat een beweging kunnen we in gang zetten! Juist vanuit groen perspectief mogen we uitgedaagd worden om voorop te lopen!”

Meer weten over Klimaatgesprekken? Klik hier.