Klimaatpelgrimstocht dag #8 – 7 oktober: Amersfoort – Zeist
Verslag en foto’s door Myriam Braakhuis
Meer zien van de pelgrims? Volg ons op Facebook en Twitter. Verspreid deze blog en onze berichten in jouw kerk of netwerk.
Met zo’n negentig pelgrims verzamelden we vanochtend in het Brandpunt in Amersfoort. De eerste keer dat er zoveel dagpelgrims meelopen, geweldig! Eén van de Zweedse pelgrims, Silvia, opent de dag door te vertellen over een armband met zeven grote kralen, die haar steeds herinneren aan kernwoorden in haar leven. Kernwoorden, die haar ook sterken op haar weg als pelgrim: vrijheid, eenvoud, stilte, lichtheid, vertragen, spiritualiteit en delen.
We worden uitgenodigd om deze dag na te denken over wat delen voor ons betekent. We delen deze aarde met alle levende wezens. Wat betekent ‘delen’ in ons leven?
“We zijn allemaal broeders en zusters op deze aarde”, zegt Robin tijdens het wandelen. “Het doet me pijn als ik me besef hoe slecht wij als mensen met andere levende wezens omgaan.” Dat is waarom hij meeloopt, om bij te dragen aan bewustwording dat alles met elkaar verbonden is; dat wij niet los staan van alles wat leeft. Daar voegt hij aan toe: “Overal waar wij ontvangen worden, zie ik dat mensen er blij van worden. We brengen hoop, positieve energie: de mogelijkheid van beweging en verandering.” Dat is wat wij als pelgrims te delen hebben.
Glazen engeltje
Dat ervaren we heel concreet bij onze lunchpauze op het terras van café ’t Hoogt in Soest. We hebben begrepen dat we van het terras en toilet gebruik mogen maken en ons eigen eten kunnen meebrengen. Opeens worden we verrast door waterijsjes; en daarna koffie, met een grote glimlach gratis uitgedeeld vanuit het café. Als we naar binnen lopen om hiervoor te bedanken, spreken we bedrijfsleider Nicole. “Ik zag jullie het terras op komen en jullie hadden zo’n serene uitstraling”, vertelt ze. “Het is een goed doel waarvoor jullie lopen. Ik had een goed gevoel bij jullie groep. Ik wilde jullie graag wat geven op deze warme dag.” Pelgrim Johan benoemt dat Nicole dan ook een open hart heeft, waarop Nicole graag iets wil meegeven aan Johan. Ze had dit gekocht met het idee dat ze wel iemand zou vinden die dit goed kon gebruiken. Een klein pakketje, mooi ingepakt. Het blijkt een prachtige glazen engel; die de pelgrims zegenend kan begeleiden. Ontroerd en gesterkt door dit gebaar verlaten we deze mooie plek!
Na een bosrijke, zonnige wandeling komen we aan in de Wittenberg, een christelijke leefgemeenschap van zo’n honderd jongeren. We worden er heel hartelijk ontvangen door de directeur van de Wittenberg, een wethouder van de gemeente Zeist en een vertegenwoordiger van de Raad van Kerken. We inspireren elkaar over en weer door initiatieven uit te wisselen rondom duurzaamheid en herstel van de natuur.
Kerkcafé
Dan rest ons nog een korte wandeling door de bossen naar de Oosterkerk. Daar zijn we blij verrast met het kerkcafé East Coast, waar we onze voeten kunnen laten rusten. We krijgen een heerlijke stamppot als avondmaaltijd en de avond wordt gevuld met een programma van “relaxation, inspiration and meeting”. We worden getrakteerd op live muziek, ontmoeten enthousiaste leden van de Oosterkerk en kunnen ook lekker onderuit gezakt op de bank bijkomen van de dag.
Hans, één van de Zweedse pelgrims, zegt ’s avonds naar aanleiding van de goede zorgen voor ons in de Oosterkerk: “Ik ben erg geraakt door de vrijgevigheid van alle mensen die ons hebben ontvangen, gedurende de hele route. Vrijgevigheid is misschien wel noodzakelijk om de wereld te redden. We leven in een vrijgevig universum; we krijgen zoveel van de natuur, er groeit en bloeit van alles, helemaal voor niets. Als we daar meer op zouden kunnen vertrouwen, en op elkaar, dan zou onze vrijgevigheid ook weer kunnen opbloeien.”
—
Op dag #9 (8-10) lopen de pelgrims van Zeist naar Maarssen.
De klimaatpelgrimstocht is een initiatief van:
