Klimaatpelgrimstocht dag #2 – 1 oktober: Borne – Goor
Verslag en foto’s door Lydia van Maurik

Meer zien van de pelgrims? Volg ons op Facebook en Twitter. Verspreid deze blog en onze berichten in jouw kerk of netwerk. 

Na een korte maar krachtige nachtrust en een heerlijk ontbijt, verzamelen alle pelgrims zich op het plein voor de kerk. Het is nog fris, maar de komst van maar liefst 30 dagpelgims die zich aansluiten is hartverwarmend. Loco burgemeester Arno Spekschoor spreekt ons kort toe, en in een lange sliert lopen we naar de Mariakapel, waar pastor Ria Doornbusch ons op weg zendt met een gebed:

“God, U hebt ons behoed. Open onze ogen zintuigen deze dag. Voor nieuwe indrukken en ervaringen. Maak ons wakker om Uw schepping waar te nemen in haar schoonheid en kracht. Wij vragen dit door Jezus, onze broeder, die de schriften voor ons opent en met ons meeloopt als onze metgezel.”

In gebed bij de Mariakapel in Borne / Bagage in rust tijdens de lunch / Vandaag lopen 30 dagpelgrims mee

Gewoon lopen. Heeft dat eigenlijk wel zin? Terwijl de pelgrims nog een kaarsje aansteken, raak ik in gesprek met Wolfgang Eber, één van de oprichters van de ‘Klimapilgern’, over hoe het allemaal begon.

“In 2015 was ik met een kleine groep aanwezig bij de pelgrimstocht naar de klimaattop in Parijs. Een heel bijzondere ontmoeting die veel impact had. We vonden eigenlijk allemaal dat het een traditie moest worden.” Destijds lukte het niet om de kerken zover te krijgen om die traditie voort te zetten. Zijn naamgenoot Wolfgang Löbnitz, die alle routes uitzet, nam daar geen genoegen mee en besloot dan maar zelf iets te regelen. Dat was het begin van de ‘klimapilgern’. Sindsdien zijn er verschillende pelgrimstochten georganiseerd waarbij de kerken en vele andere organisaties steeds weer aanhaken. ‘Gewoon gaan.’ Staat er op de banners. Tja. Misschien is het inderdaad zo eenvoudig.

Inmiddels zijn we aangekomen bij Landgoed Twickel. De groep loopt in stilte over het prachtige natuurterrein. De roodbonte koeien op het landgoed kijken ons verbaasd na. De stilte verandert de sfeer. Iedereen is even alleen met zijn eigen gedachten. Ik denk even terug aan het gebed van vanmorgen en zet mijn zintuigen open op deze prachtige plek.

Als we het landgoed na een dik half uur verlaten, begint iedereen weer zachtjes met elkaar te praten. Dag-pelgrim Anita Meijer vertelt dat ze eerst niet mee wilde. ”Ik dacht eerst: dat is niks voor mij. Die mensen zijn allemaal veel te fanatiek. Maar toen dacht ik: daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat je jezelf uitdaagt tot meer bewustwording over hoeveel je eigenlijk gebruikt van de aarde. Deze tocht helpt mij weer een stapje verder in het proces van bewustwording.”

Bij de boerderij van fam. ter Weele eten we op het terras onze gesmeerde boterhammen op. In de rij voor het toilet, staat Noor. Ze werkt voor Milieudefensie en is aangehaakt vanuit de samenwerking met Groene Kerken. Wat haar betreft zou wat meer urgentie welkom zijn. “Het is geen kwestie van een beetje bijsturen. We moeten toe naar een compleet nieuwe structuur. Ik vind dat we daarin als samenleving nog lang niet op de goede weg zitten. Maar ik MOET hopen.’

Een hoopvol verhaal horen we bij aankomst in Goor. Bij de verkoop van het terrein van de voormalige Stoomblekerij, zou het bosje van Poortman verdwijnen. Buurtbewoner Gerrit Klaassen wilde daar een stokje voor steken en begon wilgentenen uit te planten langs de Regge. ‘We begonnen met direct omwonenden. Later sloten allerlei mensen zich aan, tot ver stroomafwaarts aan de Regge.” De inspanningen van de buurt hadden zoveel impact dat nu is vastgelegd dat de wilgen EN het bosje van Poortman mogen blijven. Het project kreeg de naam ‘De Wilgensprong’ en is nu echt iets van de hele buurt geworden en dat bindt ons samen.’ Ina van de Riet, stadsboerin bij de Hof van Twente, waar de groep even later te gast is, beaamt dit. ‘Ik ben zelf humanist en heb niet zoveel met de kerk. Maar wel met de Groene Kerk. Als je je mouwen opstroopt, kun je gewoon samen aan de slag.’

—

Op dag #3 (2-10) lopen de pelgrims van Goor naar Colmschate.

De klimaatpelgrimstocht is een initiatief van: